تفاوت انواع صفحه نمایش LCD، LED، OLED، AMOLED و پلاسما

صفحه نمایش یکی از مهمترین عوامل خرید دستگاه‌های مختلف است. در این مطلب به تفاوت انواع صفحه نمایش های LCD، LED، OLED، AMOLED با هم خواهیم پرداخت.

در دنیای امروز هر سویی که نگاه کنید، پیش چشمان هر نفر حداقل یک صفحه نمایش وجود دارد. از تلویزیون و مانیتور گرفته تا گوشی هوشمند، تبلت و حتی یخچال فریزرهای مدرن، همه و همه به یک صفحه نمایش مجهز شده‌اند.

در برخی دستگاه‌های الکترونیکی مانند تلویزیون، مانیتور یا گوشی، کیفیت و تکنولوژی صفحه نمایش اهمیت زیادی دارد. اما از آن‌جایی که کمپانی‌های مختلف تلاش می‌کنند برای محصولات متفاوت با کاربری و قیمت متنوع از پنل‌های مناسب استفاده کنند، همین موضوع باعث سردرگمی خریداران شده است.

در این مطلب می‌خواهیم بیشتر و دقیق‌تر به معرفی انواع صفحه نمایش و پنل‌های مختلف بپردازیم و از تفاوت‌های آنها بگوییم. بعد از خواندن این مقاله متوجه تفاوت صفحه نمایش های LCD، LED، OLED، AMOLED با هم خواهید شد.

معرفی انواع صفحه نمایش

ابتدا تلاش می‌کنیم انواع صفحه نمایش را به صورت کامل و کاربردی به شما معرفی کنیم و سپس سراغ بیان تفاوت‌های آنها برویم. با اینکه این روزها بیشتر مدل‌هایی چون LED، QLED، AMOLED یا OLED بیشتر به گوش شما می‌خورد، ولی ما سراغ مدل‌های قدیمی‌تر نیز می‌رویم و از آنها نیز با شما حرف خواهیم زد.

در ادامه نیز تلاش می‌کنیم به مقایسه چند مدل مهم‌تر بپردازیم که بیشترین کاربرد را دارند. از مزایا و معایب آنها و تکنولوژی‌های به‌کار رفته در این صفحه نمایش‌های نیز خواهیم گفت.

صفحه نمایش LCD

صفحه نمایش‌های LCD در واقع یکی از اصلی‌ترین پنل‌های به کار رفته در دستگاه‌های مختلف هستند. LCD یا  Liquid Crystal Display، به معنای صفحه نمایش کریستال مایع است. در نمایشگرهای LCD، الکتریسیته باعث فعال شدن کریستال‌های مایع می‌شود تا با چرخش خاص این کریستال‌ها، شاهد عبور نور و تولید رنگ‌های مختلف باشیم.

نسل قبلی پنل‌های به کار رفته در انواع تلویزیون، گوشی‌های هوشمند یا مانیتورها، از مدل LCD بود که هنوز هم می‌توان ردپای آن را در زندگی بسیاری از کاربران مشاهده کرد. صفحه نمایش LCD مزایای خوبی دارد. از جمله این موارد می‌توان به استفاده از مواد سبک، قیمت پایین‌تر و ضخامت کمتر اشاره کرد.

اما با پیشرفت تکنولوژی می‌بینیم که نمایشگرهای کریستال مایع مشکلات خاص خودشان را نیز دارند. به عنوان مثال می‌توان به مشکل درست نشان دادن رنگ سیاه اشاره کرد. در یک پنل LCD هیچ وقت نمی‌توانید عمق رنگ مشکی خوبی داشته باشید و همیشه مقداری نور از کریستال‌ها عبور می‌کند.

صفحه نمایش LED

صفحه نمایش LED که این روزها بیشتر از مدل‌های دیگر نام آن را می‌شنوید، در واقع نوع از LCD است، با این تفاوت که برای نوردهی از لامپ‌های LED بسیار کوچک استفاده می‌شود. در این نوع نمایشگر، تعداد زیادی LED در سراسر پنل تعبیه می‌شود و بعد از عبور نور از فیلترهای رنگی مختلف، شاهد تولید تصاویر هستیم.

اگر بخواهیم به اصلی تفاوت صفحه نمایش LCD به LED بپردازیم، باید بگوییم مهمترین تفاوت همان سیستم نوردهی لامپ‌های کوچک LED به جای نور فلورسنت است. یکی از دلایلی که این روزها دیگر نمایشگرهای LCD را نمی‌بینیم این است که استفاده از نور پس‌زمینه LED کمک می‌کند تا هزینه‌ها کاهش یافته و کیفیت تصاویر خروجی نیز به مراتب بهتر باشد. ضمن اینکه LEDها طول عمر زیادی دارند.

بیشتر بخوانید: تلویزیون ال جی با طرح نوآورانه نمایشگر برای سه حالت تماشا

صفحه نمایش OLED

خیلی‌ها به اشتباه تصور می‌کنند نمایشگرهای اولد (OLED) نسل جدیدی از پنل‌های LED هستند ولی این‌گونه نیست. با این که در سال‌های اخیر بیشتر شاهد استفاده از این نوع صفحه نمایش در دستگاه‌های مختلف هستیم ولی OLED در واقع مخفف Organic Light Emitting Diode و به معنای دیود ارگانیک گسیل‌ دهنده نور است. در این صفحه نمایش بر خلاف مدل‌های LCD، نور هر پیکسل توسط خودش تولید می‌شود.

یکی از نکات قابل توجه در مورد صفحه نمایش OLED نسبت به مدل‌های LED و LCD این است که تا چند سال پیش تنها می‌توانستیم شاهد نمایشگرهای اولد در ابعاد کوچک باشیم و تولید انبوه آنها برای نمایشگرهای بزرگتر مانند تلویزیون سخت و هزینه‌بر بود.

اما سرانجام سامسونگ و الجی به ترتیب در سال‌های 2012 و 2013 از اولین سری تلویزیون‌های اولد 55 اینچی خود رونمایی کردند. در سال‌های اول برای خرید یک تلویزیون OLED باید بهای بسیار زیاد می‌پرداختید اما با پیشرفت تکنولوژی و حضور رقبای جدید در بازار، قیمت این پنل‌ها به شدت کاهش پیدا کرد. یکی از ویژگی‌های جذاب پنل‌های اولد این است که می‌توان به کمک آنها نمایشگرها منحنی یا تاشونده تولید کرد.

صفحه نمایش AMOLED

نمایشگرهای امولد (AMOLED) نسل دیگری از پنل‌های حرفه‌ای و رده بالا هستند که در واقع برتری‌هایی نسبت به نمونه‌های OLED دارند. AMOLED مخفف Active Matrix Organic Light Emitting Diode به معنای شبکه فعال دیودهای ارگانیک منعکس‌کننده نور است.

خیلی‌ها نمایشگرهای امولد را با سامسونگ می‌شناسند؛ چرا که این غول کره‌ای در گوشی‌های مختلف خود بیشترین استفاده را از این پنل‌ها برده است. اگر بخواهیم خیلی عمیق به معرفی صفحه نمایش امولد بپردازیم باید وارد موضوعات فنی و تخصصی شویم.

اما اگر بخواهیم به بیان ساده‌تر بگوییم، در این نوع صفحه نمایش شبکه‌ای فعال از پیکسل‌ها تشکیل می‌شود و حداقل دو لایه نازک ترانزیستور در آن به کار می‌رود. خروجی تصاویر در صفحه نمایش امولد کیفیت بسیار بالایی دارند و از سوی دیگر مصرف انرژی آن نسبت به پنل‌های قبلی بسیار کمتر است.

صفحه نمایش Super AMOLED

یکی از اصلی‌ترین مشکلات نمایشگرهای AMOLED میزان خوانایی آنها در شرایط نوری زیاد یا زیر نور آفتاب است. روشنایی کمتر پنل‌های امولد باعث می‌شود کاهش دید شما پایین‌تر بیاید. به همین دلیل سامسونگ برای حل این مشکل نسل جدیدی از پنل‌های امولد را به نام سوپر امول (Super AMOLED) معرفی کرد.

در این نوع از نمایشگرها، فاصله میان لایه‌ها کاهش پیدا کرده تا مشکل میزان روشنایی کم برطرف شود. کنتراست تصویر، میزان روشنایی و شفافیت رنگ‌ها در پنل‌های سوپر امولد بسیار خوب است و پیکسل‌های این پنل سه برابر سریع‌تر نسبت به پیکسل‌های دیگر خاموش و روشن می‌شوند.

صفحه نمایش QLED

این پنل‌های یکی از جدیدترین تکنولوژی‌های روز دنیا برای صفحه نمایش را همراه خود دارند. QLED در واقع مخفف Quantum Dot Light Emitting Diode است. اگر بخواهیم به زبان ساده‌تر بگوییم، کوانتوم دات نوعی ساختار مولکولی است که در ابعاد بسیار کوچک در حد نانو از سیلیکون‌های نیمه‌رسانا تولید می‌شود. بازتاب نور این ذرات بسیار دقیق است و همین باعث می‌شود کیفیت تصاویر خروجی بسیار خوب باشد.

ذرات نانوی به کار رفته در صفحه نمایش QLED، رنگ‌هایی با طول موج مشخص تولید می‌کنند و میزان دقت رنگ‌ها و کنتراست در آنه بسیار بهتر شده است. سامسونگ و الجی دو شرکتی هستند که بیشترین استفاده را از پنل‌های QLED در تلویزیون‌های جدید خود دارند. گرچه این تکنولوژی قیمت بالایی دارد و برای خرید تلویزیون‌های کیولد سامسونگ یا الجی باید هزینه بسیار زیادی بپردازید.

صقحه نمایش پلاسما

بعد از معرفی پنل‌های جدید و تکنولوژی‌های به کار رفته در آنها، کمی به عقب‌تر برمی‌گردیم و سراغ یکی از پنل‌های قدیمی‌تر به نام پلاسما می‌رویم. صفحه نمایش‌های پلاسما که بیشتر آنها را در تلویزیون‌های غول‌پیکر و عجیب چندسال پیش دیدیم، هنوز هم ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارند.

در تلویزیون‌های پلاسما، برای نمایش پیکس‌ها از سلول‌های خاصی استفاده می‌کنند که دارای گازهای یونیزه یا پلاسما هستند. جالب است بدانید میزان روشنایی این پنل‌های بسیار خوب است و حتی عمق رنگ مشکی در آنها از پنل‌های LCD نیز بهتر است.

ویژگی مثبت پنل پلاسما این است که از همان ابتدا می‌شد آنها را در ابعاد بزرگ تولید کرد. یکی از جذابیت‌ها مثبت تلویزیون‌های پلاسما نرخ به‌روزرسانی (Refresh Rate) بالای آنها است که باعث می‌شود تصاویر نمایش داده شده کمترین پرش را داشته باشند. در نتیجه پنل‌های پلاسما برای تماشای صحنه‌های ورزشی و اکشن هنوز هم یکی از بهترین گزینه‌ها هستند.

گرچه به دلیل ضخامت زیاد، وزن بالا، مصرف انرژی بسیار زیاد، اثر سوختگی و محدودیت رزولوشن تا Full HD، دیگر خبری از تلویزیون‌های پلاسما نیست.

بعد از بررسی تفاوت های انواع مختلف تکنولوژی های صفحه نمایش، بهتر است سراغ مقایسه چند مدل محبوب پنل‌ها برویم و ببینیم تفاوت صفحه نمایش LED و LCD چیست، از مزایا و معایب تکنولوژی‌های LED و LCD بگوییم و تفاوت صفحه نمایش OLED و Super AMOLED را بررسی کنیم.

تفاوت صفحه نمایش LCD با LED

همان‌طور که به صورت مختصر در ابتدای مقاله اشاره کردیم، پنل‌های LCD از سیستم نوردهی به کریستال‌های مایع بهره می‌برند و در نمایشگرهای LED شاهد به‌کارگیری تعداد زیادی لامپ LED برای نوردهی در پس‌زمینه هستیم.

با اینکه پنل‌های LED زیرمجموعه‌ای از صفحه نمایش LCD به شمار می‌روند و مهمترین تفاوت آنها در سیستم نوردهی فلورسنت و لامپ ال‌ای‌دی است، ولی تفاوت‌های دیگری نیز وجود دارد. در ادامه به تفاوت‌های صفحه نمایش LCD با LED و مزایا و معایب تکنولوژی های LCD و LED می‌پردازیم:

• پنل‌های LED نسبت به LCD مصرف انرژی کمتری دارند.
• به دلیل به‌کارگیری لامپ‌های LED که طول عمر بسیار خوبی دارند، نمایشگرهای مبتنی بر LED نیز عمر بیشتری خواهند داشت.
• کیفیت تصاویر خروجی در در تلویزیون‌های LED به مراتب از LCD بهتر است.
• نمایشگرهای LED زاویه دید بهتری دارند و از هر جهت به آنها نگاه کنید می‌توانید تفاوت این پنل‌ها را با نمایشگرهای LCD ببینید.
• با توجه به لامپ‌های LED، میزان روشنایی پنل‌های LED نیز به مراتب بهتر است.
• عمق رنگ مشکی و خوانایی نمایشگر LED در شرایط نوری زیاد بهتر از نمایشگرهای LCD است.

تفاوت صفحه نمایش OLED و Super AMOLED

طبیعتا پنل‌های AMOLED نسل جدیدترین از پنل‌های OLED هستند که بهینه‌سازی‌هایی روی آنها انجام شده است. در نمونه‌های اولد از لایه‌ای از مواد ارگانیک بین دیودها استفاده می‌شود که باعث ایجاد شبکه منفعل خواهد شد. اما در پنل‌های امولد شاهد به‌کاری شبکه فعال از پیکسل‌ها هستیم.

یکی از مشکلات پنل‌های AMOLED میزان کاهش دید در شرایط نوری زیاد و در پی آن کاهش میزان خوانایی محتوا بود که سامسونگ با معرفی پنل‌های سوپر امولد (Super AMOLED) و کم کردن فاصله میان لایه‌ها، این مشکل را تا حدود زیادی برطرف کرده است.

بیشتر بخوانید: نگاهی به نسل برتر صنعت تلویزیون: QLED سامسونگ چیست؟

جمع بندی

در این مطلب تلاش کردیم به معرفی انواع صفحه نمایش LCD، LED، OLED، QLED، AMOLED، Super AMOLED و پلاسما بپردازیم و از تکنولوژی‌های آنها صحبت کنیم. پنل‌های پلاسما نسبت به پنل‌های دیگر قدیمی‌تر هستند و با توجه به نکات مثبتی که دارند و حتی در دنیای امروز می‌توان از آنها استفاده کرد، اما با توجه به معایب زیادی چون ضخامت زیاد، وزن بالا، برخی مشکلات نمایش و… دیگر نمایشگرهای پلاسما را نمی‌بینیم.

پنل‌های LCD شاید کمی قدیمی‌ به نظر برسند و فکر کنید چون حضور تلویزیون‌های LCD کم‌رنگ شده دیگر شاهد این پنل‌ها نیستیم، اما در واقع این نوع صفحه نمایش گستردگی زیادی دارد. در پنل‌ LCD نوردهی به صورت فلورست به کریستال‌های مایع انجام می‌شود.

اما به دلیل مشکلاتی که در این سیستم نوردهی به ویژه در نمایش رنگ سیاه وجود دارد، شاهد به کارگیری لامپ‌های LED برای نوردهی هستیم که به مراتب عملکرد بهتری دارند. پنل‌های LED نسبت به LCD مزایای مهمی دارند که در بالا به تفاوت صفحه نمایش LCD و LED اشاره کردیم.

اما با توجه به پیشرفت تکنولوژی و در جهت برطرف کردن مشکلات، نسل به نسل شاهد معرفی صفحه نمایش‌های جدیدتر هستیم. در پنل‌های OLED از لایه مواد ارگانیک در بین دیودها استفاده شده است که باعث می‌شود هر پیکسل خودش تولیدکننده نور باشد.

سپس شاهد پنل‌های AMOLED هستیم که با ایجاد شبکه فعالی از پیکسل‌ها، باعث ارتقای پنل‌های OLED شده و کیفیت تصاویر خروجی، شفافیت و دقت رنگ‌ها و میزان کنتراست تصویر به مراتب بهتر است.

در سال‌های اخیز نیز تکنولوژی جدید به نام QLED یا کوانتوم دات استفاده شده است. در این پنل‌ها شاهد به کارگیری ذرات نانو و یک سیستم نوردهی جدید هستیم.

البته ناگفته نماند تمام انواع صفحه نمایش با توجه به ماهیت خود مزایا و معایبی دارند. گرچه سال به سال مشکلات قبلی بهتر شده و شاهد تولید تصاویر حیرت‌آور و به‌کارگیری تکنولوژی‌های خیره‌کننده هستیم. تماشای تلویزیون یا مشاهده محتوا در نمایشگرهای جدید بسیار لذت‌بخش است.

گرچه برای بهر‌ه‌گیری از جدیدترین تکنولوژی‌ها باید بهای گزاف آن نیز بپردازید. البته علاوه بر پنل، موارد دیگری در کیفیت تصویر خروجی تاثیر دارند. اما هنوز به اعتقاد خیلی‌ها به دلیل نبود محتوای کافی متناسب با پنل‌های تولیدشده و رزولوشن آنها، نیازی نیست هزینه زیادی بپردازیم برای چشمان ما شاید هنوز هم تلویزیون‌های LED با وضوح تصویر Full HD کافی باشد.

باید منتظر باشیم و ببینیم در آینده قرار است چه تکنولوژی‌های وارد بازار شوند.

لینک کوتاه: