در این مقاله پنچمین داستان کوتاه از مجموعهی Exhalations را با هم بررسی خواهیم کرد.
به گزارش کالاسودا و نقل از Tech Crunch، داستان پنجم از مجوعه داستانهای 9 تایی Exhalations، داستانی بسیار کوتاه و چند صفحه ای است. این مجموعه داستان توسط نویسندهای با نام تِد چیانگ نوشته شده است.
داستان امروز، داستانی کوتاه در مورد یک سری از کلیدیترین مشکلات جامعهی امروز را بررسی میکند: تکنولوژی، کودکان، عشق و ارتباط این سه.
این داستان که Dacey’s Patent Automatic Nanny نام دارد، ماجرای رباتی جالب را در یک همایش بیان میکند.
این همایش، Little Defective Adults – Attitudes Toward Children 1700 to 1950 (بزرگسالان معیوب – رفتار با کودکان از سالهای 1700 تا 1950) نام دارد.
کل این داستان در مورد یک ماشین است که در کنار یک پلاکارد موزه قرار گرفته و سرگذشته خود را برای بازدید کنندگان تعریف میکند.
این ماشین برای بزرگ کردن یک نوزاد بدون نیاز به یک انسان یا پرستار طراحی شده است.
داستان نقل شده توسط این ماشین، سوالات جالبی را در ادامهی داستان قبلی مجموعه مطرح میکند: آیا ارتباط ربات به انسان میتواند جایگزین ارتباط انسان به انسان باشد؟
اگر ارتباط یک کودک با یک وسیلهی الکترونیکی از ارتباط او با انسانها گرم تر باشد، آیا این به این معنی است که آیا ما انواع خاصی از ارتباطها را نسبت به برخی دیگر ارجعیت میدهیم؟
این سوالات که در داستان قبلی این مجموعه، Lifecycle of Software Objects مطرح شده بودند، همچنان در این داستان هم جالب و بحث بر انگیز به نظر میرسند.
با این وجود تمام این سوالات به یک سوال کلی ختم میشوند: چه چیز واقعی است؟
در یک جمع بندی کلی میتوان گفت که نکتهی اصلی در این داستان وجود دارد: اینکه چطور بعضی وقتها جزئی ترین چیزها، بیشترین تاثیر را روی زندگی ما میگذارند.
این داستان و همایشی که داستان در آن اتفاق میافتد، یک هشدار است. هشداری در مورد عدم توانایی انسانها برای گوش دادن به “عشق ورزیدن”.
لینک کوتاه: