اگر شما هم به زمره افرادی پیوسته اید که می خواهید زمان کمتری را با گوشی خود بگذرانید به شما تبریک می گوییم. شواهد عملی نشان می دهد که میزان زمانی که ما صرف گوشی های هوشمند می کنیم می تواند مداخلاتی را در خواب، عزت نفس، روابط، حافظه، توجه، خلاقیت، بهره وری، حل مسئله و مهارت های تصمیم گیری ما ایجاد کند.
افزایش سطح کورتیزول
اما دلیل این موضوع می تواند افزایش سطح کورتیزول، هورمون اصلی استرس در بدن باشد که سلامت را تهدید و عمر را کوتاه تر خواهد کرد. تا کنون بحث های علمی زیادی در مورد اثرات بیوشیمیایی گوشی ها بر دوماپین، عامل شیمیایی مغزی که به عادات و علایق ما کمک می کند وجود دارد. دستگاه های همراه و اپلیکیشن ها به صراحت طراحی شده اند تا انتشار دوپامین را هدف قرار داده و با ایجاد اعتیاد به این دستگاه کنار گذاشتن آن را غیرممکن کنند. این دستکاری در میزان دوپامین موجود می شود که بسیاری از ما به گوشی هایمان وابسته شویم و موجب اختلالات رفتاری می شود. اما اثر گوشی های همراه بر کورتیزول بیشتر هشدار دهنده است.
پاسخ بدن به استرس زاهای طبیعی
کورتیزول یکی از هورمون های اصلی بدن است که موجب تغییرات فیزیولوژیکی مانند افزایش فشار خون، ضربان قلب و قند خون می شود که به ما در واکنش به تهدیدات فیزیکی حاد کمک می کند. همچنین بدن ما کورتیزول را در پاسخ به استرس زاهای احساسی طبیعی مانند افزایش ضربان قلب به طور طبیعی منتشر می کند. تجارب علمی ثابت کرده است که این هورمون در هنگام چک کردن ایمیل های رئیس عصبانی فرد نیز در بدن او ترشح شده است.
استرس ناخواسته در اثر تماس با گوشی
هر آمریکایی به طور متوسط چهار ساعت در روز را به گوشی هوشمند خود اختصاص می دهد و تقریبا آن را همیشه در دسترس خود قرار می دهد. گوگل در یک گزارش چنین بیان کرده است که اتصال مداوم دستگاه به رسانه های اجتماعی، ایمیل ها و برنامه های خبری موجب ایجاد یک احساس مسئولیت ثابت و استرس ناخواسته برای شخص می شود. به طوری که او حس می کند که هر لحظه باید آنلاین باشد تا چیزی را از دست ندهد.
دیوید گرینفیل، استاد روانشپزشکی بالینی در دانشگاه کانتیکت، در این باره می گوید: «سطح کورتیزول شما در هنگام گرفتن گوشی به دست و نزدیک کردن آن به چشم ها افزایش می یابد. این یک واکنش استرسی و احساس ناخوشایند است و پاسخ طبیعی بدن این است که می خواهید گوشی را کنترل کنید تا فشار را از بین ببرید.
فکری اساسی کنید
بدن انسان اساسا یک سیستم الکتریکی بی تناقض و بسیار حساس است که میدان الکترومغناطیسی خاص خودش را که به آن بیوفیلد می گویند، دارد. تداخلات مکرر منابع بیرونی فرکانس های الکترومغناطیسی، با انرژی طبیعی بدن ما می تواند به بیوفیلد خودمان آسیب زده و منجر به اختلالات فیزیولوژیک زیادی شود. فرض کنید کارمند اداره پر‌استرسی که به سختی روزی یک نفس راحت و عمیق می‌کشد، در عین حال به ابزار‌های الکترونیک چسبیده است تا به کمک آنها آرامش پیدا کند اما به هیچ عنوان حالش بهتر نمی‌شود، بلکه خود این دستگاه ها نیز با دستکاری هورمون هایی چون کورتیزول به میزان استرس او می افزایند. این موارد می تواند واقعا برای سلامتی مضر باشد و بهتر است فکری به حال کنار گذاشتن گوشی خود کنید.
با ما در صفحه اینستاگرام و تلگرام کالاسودا به روز باشید
لینک کوتاه:
