دولت الکترونیک در ایران رشد ۴ برابری داشته است.
به گزارش خبرنگار کالا سودا، دولت الکترونیک در ایران از سال ۹۲ کلید خورد و سالانه بر وسعت این پروژه افزوده می شود تا جایی که نهادهای مختلف دولتی از طریق آن با هم ارتباط برقرار می کنند.
حالا در جدیدترین آماری که از دولت الکترونیک ارائه شده معاون وزیر ارتباطات از رشد ۴ برابری آن خبر داده است. بنابراین گزارش، معاون وزیر ارتباطات از رشد ۴۰۰ درصدی تبادل اطلاعات میان دستگاه های دولتی در یک سال گذشته خبر داد.
رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران اعلام کرده که کارنامه ما در رشد تبادل اطلاعات میان دستگاه های دولتی در یک سال گذشته به طور متوسط ۴۰۰ درصد رشد را نشان می دهد. اما شهروندان طعم دولت الکترونیک را نمی چشند. چرا که دستگاه ها هنوز تمایل به آزادسازی داده و اطلاعات ندارند. هنوز قدرت را در انحصار داده می بینند و نه در اشتراک گذاری آن!
طبق گفته امیر ناظمی، مهمترین اولویت شاید تغییر نگاه حکمرانان و نهادهای دولتی به سمت خدمات شهروند محور است. دولت الکترونیکی بیشتر از آنکه تسهیل گر کارهای اداری کارمندان دولت و اتوماسیون اداری سازمانهای دولتی دانسته شود، باید پاسخی به نیاز شهروندان باشد.
دولت الکترونیک چیست؟
دولت الکترونیک به استفاده از فناوری اطلاعات برای تحقق سیاست‌های نظام اداری گفته می شود. برای تحقق این سیاست‌ها دولت از فناوری اطلاعات برای جابجاییاطلاعات بین مردم، سازمان‌ها، بازار و ارکان دیگر دولتی استفاده می‌کند. دولت الکترونیک ممکن است توسط قوه مقننه، قوه قضائیه یا قوه مجریه به کار برده شود تا بهره‌وری داخلی را بهبود بخشد، خدمات عمومی را ارائه دهد یا روندهای دولتی مردم گرا را برای مردم فراهم کند.
دولت الکترونیک همچنین به عنوان یک حوزه مطالعاتی از سوی پژوهشگران صورت بندی شده‌است. حوزه مطالعاتی دولت الکترونیکی دارای دو دسته نظریات بومی و وارداتی است. نظریات وارداتی نظریاتی هستند که خارج از زمینه دولت الکترونیکی شکل گرفته‌اند مانند نظریه کنشگر شبکه و ساخت‌یابی که برای حوزه مطالعاتی غیر از مطالعات دولت الکترونیکی توسعه پیدا کرده‌اند اما توسط محققان برای مطالعات دولت الکترونیکی نیز استفاده می‌شوند. نظریات بومی نظریاتی هستند که در داخل حوزه دولت الکترونیکی شکل گرفته‌اند و به دیگر حوزه‌های مطالعاتی تسری داده شده‌اند مانند نظریات شفافیت، نظریات اطلاعاتی سازی.
لینک کوتاه:
