در این مقاله دلیل تفاوت چهرهی افراد در لنزهای مختلف دوربین را بررسی میکنیم.
به گزارش کالاسودا و به نقل از How-To-Geek، اگر تا به حال یک تصویر کلوز آپ از صورت شخصی ثبت کرده باشید، قطعا متوجه یک مورد عجیب شده اید.
این مورد مخصوصا در صورت استفاده از لنز عریض بسیار نمایانتر است.
در این وضعیت، دماغ فرد مورد نظر ممکن است زیادی بزرگ بوده و صورت آنها زیادی عریض باشد.
اگر متوجه این مورد عجیب شده اید، بهتر است بدانید که مشکل از صورت شخص مورد نظر نیست.
این مشکل به خاصیت لنزهای عریض باز میگردد.
در حقیقت نه تنها لنزهای عریض، بلکه همهی لنزها به شکلی متفاوت روی صورت افراد تاثیر میگذارند.
معمولا لنزها با فاصلهی کانونیشان اندازه گیری میشوند.
فاصلهی کانونی مشخص میکند که تصویر ثبت شده توسط لنز تا چه حد عریض است.
استاندارد لنزها در عکاسی، لنزهای 35 میلیمتری و یا اصطلاحا Full-frame محسوب میشوند.
در واقعیت، یک فاکتور دیگر هم در تصور ثبت شده نقش باز میکند.
آن فاکتور هم ابعاد فیزیکی سنسور دوربین مورد نظر است.
مثلا لنز تلفوتو در یک دوربین iPhone 11 تنها 6 میلیمتر فاصلهی کانونی دارد.
با این حال این رقم معادل یک لنز 52 میلی متری روی یک دوربین Full-frame است.
لنزها به سه دستهی زاویه عریض، عادی و تلفوتو تقسیم میشوند.
لنزهای زاویه عریض معمولا فاصلهی کانونی در حدود 35 تا 40 میلی متر دارند.
لنزهای عادی فاصلهی کانونی بین 30 تا 60 میلی متر دارند و تصاویرشان عادی به نظر میرسد.
لنزهای تلفوتو نیز فاصلهی کانونی نزدیک به 60 میلی متر دارند.
مسئله اینجاست که وقتی شما از یک شخص با لنز زاویه عریض عکس میگیرید، قسمت میانی صورت به حالت ورم کرده نمایش داده میشود.
این یک ناهنجاری تصویری محسوب میشود.
در مقایسه با آن، لنز عادی چنین ناهنجاریهایی را در تصویر و به خصوص صورت به وجود نمیآورد.
به هنگام عکاسی از اشخاص، به سه عامل زیر توجه کنید.
فاصلهی کانونی، فاصله از فرد و موقعیت فرد.
هر چه فاصلهی کانونی کمتر باشد، ناهنجاری تصویر بیشتر میشود.
از طرفی هر چه فرد به دوربین نزدیک تر باشد، تاثیر ناهنجاری بیشتر میشود.
همچنین این ناهنجاری معمولا در کنارههای کادر تصویر بیشتر از مرکز دیده میشود.
لینک کوتاه: