در اینترنت قدیمی، محتوا را می‌توان به راحتی ردیابی، کنترل و سانسور کرد، اما در متاورس و Web3 می‌توان راه امن‌تری برای احراز هویت ایجاد کرد. در نتیجه امکان ایجاد گفتار دیجیتالی محافظت شده را در دسترس قرار می‌دهد.
سانسور در وب متمرکز
به گزارش کالاسودا و به نقل از venturebeat، بسیاری از بخش‌های وب متمرکز توسط چند بازیگر کنترل می‌شود که می‌توانند محتوا را دستکاری کنند.
این امر منجر به سانسور و کنترل اطلاعات و همچنین آزار و سوء استفاده شده است.
در برخی کشورها، دولت شبکه‌های اجتماعی را محدود یا حتی کنترل می‌کند. در نهایت مردم نمی‌توانند نظرات خود را آزادانه بیان کنند.
راه حل:متاورس
متاورس تعریف واحدی ندارد، اما هدف نهایی آن تبدیل شدن به یک اینترنت مبتنی بر جامعه و سه بعدی است که در آن کاربران بتوانند آواتار ایجاد کنند و با یکدیگر در فضاهای دیجیتال تعامل داشته باشند.
سانسور در Web2 به دلیل ماهیت متمرکز آن امکان دارد.
اما متاورس راه حلی برای این مشکل است، زیرا از نظر معماری در برابر سانسور مقاوم است.
علاوه بر این، متاورس می‌تواند برای ایجاد “فضاهای امن” برای گروه‌های آسیب پذیر به کار گرفته شود.
چالش‌ها در متاورژن
متاورس نوشدارویی برای مشکلات وب متمرکز نیست.
یکی از مشکلات مهم آن “غم و اندوه” است؛ زمانی است که کاربران در فضاهای دیجیتال دیگران را مورد آزار و اذیت یا سوء استفاده قرار می‌دهند.
موضوع دیگر حس «غرب وحشی» متاورس است. هیچ قانون یا مقرراتی وجود ندارد که در دنیای مجازی چه کارهایی را می‌توان انجام داد و چه کارهایی غیر قانونی است.
متاورس یک راه حل عالی برای مشکلات وب متمرکز است. با این حال، هنوز در مراحل اولیه خود بوده و با چالش‌های زیادی مواجه است.
لینک کوتاه:
