در صنعت حمل و نقل، اینترنت فیزیکی به ترکیبی از شبکههای حمل و نقل دیجیتالی اشاره دارد که برای جایگزینی شبکههای جادهای در حال توسعه است.
به گزارش کالاسودا و به نقل از wikipedia، اینترنت فیزیکی یک سیستم لجستیک جهانی باز است که بر پایه اتصال فیزیکی، دیجیتالی و عملیاتی، از طریق رابطها و پروتکلها بنا شده است.
اینترنت فیزیکی
اینترنت فیزیکی جایگزینی برای مدلهای لجستیکی فعلی است.
اینترنت اطلاعات را منتقل نمیکند؛ بلکه بستههایی را با اطلاعات جاسازی شده ارسال میکند. این بستهها برای سهولت استفاده در اینترنت دیجیتال طراحی شدهاند.
اطلاعات درون یک بسته کپسوله شده و با اینترنت سروکار ندارد.
هدر بسته حاوی اطلاعات مورد نیاز برای شناسایی بسته و مسیریابی صحیح آن تا مقصد است.
یک بسته برای یک انتقال خاص ساخته شده و پس از رسیدن به مقصد از بین میرود.
مکانسیم کار Physical Internet نیز به این صورت است.
اینترنت دیجیتال مبتنی بر پروتکلی است که بستههای داده را مستقل از تجهیزات ساختاردهی میکند. به همین دلیل، بستههای داده را میتوان توسط سیستمهای مختلف و از طریق شبکههای مختلف پردازش کرد.
اینترنت فیزیکی با کالاهای فیزیکی مستقیماً تعامل ندارد؛ خواه این کالاها مواد، قطعات، کالاها و یا محصولات باشند.
به طور انحصاری Physical Internet بستههایی را دستکاری میکند که به صراحت برای اینترنت فیزیکی طراحی شدهاند و کالاهای فیزیکی را در خود نگه داشتنه اند.
چشم انداز اینترنت فیزیکی شامل کپسوله کردن کالاها در بستههای هوشمند، سازگار با محیط زیست و مدولار است که از اندازه یک کانتینر دریایی تا اندازه یک جعبه کوچک را شامل میشود.
Physical Internet مرز فضای خصوصی را به جای انبار یا کامیون به داخل بستهها منتقل میکند. این بسته بندیهای مدولار به طور مداوم نظارت و مسیریابی خواهند شد و از اتصال دیجیتالی از طریق اینترنت اشیا استفاده میشود.
Physical Internet، اشیاء فیزیکی را در بستههای فیزیکی، که از این پس بستهی π نامیده میشوند، محصور میکند تا آنها را از بستههای فعلی متمایز کند. این کانتینرهای π استاندارد جهانی، هوشمند، سبز و مدولار هستند و در سراسر جهان از نظر ابعاد، عملکردها و وسایل، مدولار و استاندارد شدهاند.
بستههای π باید به گونهای طراحی شوند که جابجایی و ذخیره آنها در گرههای اینترنت فیزیکی و همچنین حمل و نقل آنها بین این گرهها آسانتر باشد و در این مسیر آسیب نبینند.
از منظر فیزیکی، کانتینرهای π باید به راحتی قابل جابجایی، ذخیره، حمل و نقل، مهر و موم کردن، قفل، بارگیری، تخلیه، ساخت و جداسازی باشند.
هر کانتینر π دارای یک شناسه منحصر به فرد در سراسر جهان است، مانند آدرس MAC در شبکه اترنت و اینترنت.
این شناسه هم به صورت فیزیکی و هم دیجیتالی به هر کانتینر π متصل میشود. در این راستا یک برچسب هوشمند به هر کانتینر π متصل میشود تا قابلیت ردیابی و امنیت از طریق اینترنت فیزیکی را داشته باشد.
تعدادی از پروژههای تحقیقاتی دانشگاهی در راستای Physical Internet
Modulushca
کمیسیون اروپا پروژهای به نام واحدهای لجستیک مدولار در شبکههای مشترک (Modulushca) را از 1 اکتبر 2012 تا 31 ژانویه 2016 تأمین مالی کرد.
ICONET
یک پروژه اتحادیه اروپا به نام زیرساخت جدید ICT و معماری مرجع برای پشتیبانی از عملیات در شبکههای لجستیک اینترنت فیزیکی.
تمرکز اصلی تحقیقات ICONET، برنامهریزی مشترک زنجیرههای لجستیکی انعطافپذیر، با استفاده از برخی مفاهیم رایج شبکههای کامپیوتری در آن زمان بود.
پروژه اینترنت فیزیکی CELDi
ایجاد کارایی سیستم لجستیکی اینترنت فیزیکی هدف یک پروژه تحقیقاتی بود که توسط بنیاد ملی علوم ایالات متحده (NSF) تأمین مالی شد و در مرکز لجستیک و توزیع (CELDi) انجام شد.
آتروپین
پروژه Fast Track to Physical Internet (Atropine) وعده داده بود که یک منطقه اینترنت فیزیکی را در اتریش بنا کند.
این پروژه توسط Logistikum دانشگاه علوم کاربردی اتریش از دسامبر 2015 تا مه 2018 مدیریت میشود. پروژه تحقیقاتی دیگری در اتریش Go2PI نام دارد.
آلیس
این کمپانی برای نوآوری لجستیک از طریق همکاری در اروپا در برخی پروژهها از سال 2018 تا 2020 همکاری کرده است.
سازنده تجهیزات اصلی خودرو
همچنین سازندگان خودرو بر روی Physical Internet مبتنی بر جاده سرمایه گذاری میکنند.
به ویژه مرسدس بنز، روی معماریهایی کار میکند تا وسایل نقلیه را به عنوان دستگاههای لبه در اکوسیستم اینترنت فیزیکی ادغام کند.
لینک کوتاه: