رباتها یاد میگیرند چگونه با تعریق، از بالا رفتن دمای سیستم خود جلوگیری کنند.
به گزارش کالا سودا و نقل از The Verge، پس از پیشرفتهای تکنولوژیکی در رباتها، دنیای رباتیک اکنون به یک عامل کاملا جدید رسیده است: رباتهایی که قادر به تعریق هستند.
یک نوع دست رباتی 3 انگشتی که برای کار کردن در ساعتهای طولانی طراحی شده است، برایی جلوگیری از حرارت بیش از حد و داغ کردن سیستم، از یکی از مزایای طبیعی بدن ما بهره خواهد برد. آن مزیت هم چیزی نیست به جز غدد تعریق!
به گفتهی محققان این پروژه، انسانها همواره از این مزیت برخوردار بوده اند که آنها را نسبت به بسیاری از حیوانات برتر کرده است.
شاید انسانها سریع ترین حیوانات محسوب نشوند، اما استقامت و پایداری انسانهای اولیه آنها را در بالای زنجیرهی غذایی قرار داد. این استقامت هم بدون داشتن امکان عرق کردن و خنک نگه داشتن بدن، محال است.
مکانیزم عملکرد این دستی رباتی به این صورت است که انگشتهای آن، از پلاستیک حساس به حرارت ساخته شده اند و داخل این انگشتها هم لولههایی وجود دارند که به منبع آب متصل است.
به این ترتیب وقتی پلاستیک به میزان حرارت مشخصی میرسد، جریان آب به راه م افتد و این انگشتها را خنک میکند. این مکانیزم بازده خنک کردن این ربات را در حد حیوانات پر تعریق دنیای وحش بالا میبرد.
اما چرا تعریق؟ آیا راههای بهتری برای خنک کردن رباتها وجود ندارد؟
خب، پاسخ این سوال به نوع ربات بستگی دارد. بیشتر رباتهای امروزی از جنز فلز هستند و به دلیل رسانایی خوب آهن، مشکلی برای خنک کردن آنها وجود ندارد.
با این حال رباتهای موجود در صنایع پزشکی و بسته بندی، از نوع رباتهای نرم هستند. این رباتها معمولا از موادی مشابه پلاستیک در ساختار خود استفاده میکنند که نیازمند روشهای متفاوتی برای خنک ماندن هستند.
از طرف دیگر بازده این روش نسبت به روشهای خنک کردن و تهویهی محیطی خیلی بالا تر است، چون در خیلی از مکانها و محیطها، امکان استفاده از سیستمهای تهویهی محیطی وجود ندارد.
به گفتهی دانشمندان این پروژه، این روش نه تنها به تولید رباتهای مقاوم تر منجر خواهد شد، بلکه میتواند یک کاربرد ثانویه هم داشته باشد و از طریق این لولهها، از مایعات موجود در یک محیط، نمونه گیری هم شود.
البته ان روش نکات منفی بعضا جدی هم به همراه دارد. یکی اینکه بر خلاف انسانها، رباتها قادر به پر کردن غدد تعریق خود با نوشیدن مایعات نیستند. دوم اینکه این روش در محیطهای زیر آبی کاربرد ندارد که البته خیلی مهم نیست و در محیطهای آبی، مشکلی برای خنک کردن رباتها وجود نخواهد داشت.
اما مهم ترین نکتهی منفی و تا حدودی خطرناک این است که تعریق کردن باعث به وجود آمدن لغزش و از بین رفتن اصطکاک میشود که از نظر ایمنی، اصلا مناسب به نظر نمیرسد.
برای حل این مشکل، دانشمندان سیستمی را طراحی کرده اند که با وقفه انداختن بین تعریقها، تا حد امکان پلاستیک را خنک نگه داشته و اصطکاک را هم کاهش نمیدهد. به این ترتیب بار منفی این سیستم از مزایای آن سنگین تر نخواهد شد.
لینک کوتاه: