اکنون که وارد 2020 شدیم، زمان آن رسیده است که از خودمان بپرسیم آینده‌ی صنعت بازی به کجا خواهد رسید. به گزارش کالاسودا و به نقل از پی‌سی گیمر، فاکتورهایی مثل قدرت پردازش بهتر و گرافیک زیباتر چندان پیشبینی محسوب نمی‌شوند و همیشه بخشی از پیشرفت در تکنولوژی بوده‌اند.
با توجه به غافلگیری‌هایی که در طول دهه‌ی گذشته با آنها روبرو شدیم، چیزهایی مثل Loot Boxها، Steam Early Access و حتی ژانر بتل رویال، انتظار داریم که دهه‌ی پیش رو هم پر از غافلگیری‌های بزرگ باشد. پس بگذارید دور هم نشسته، جام جهان نما را در دست گرفته و کمی آینده را پیشبینی کنیم!
Riot Games به Blizzard جدید تبدیل می‌شود
در طول چند سال گذشته، بازار کار Blizzard در طول چند سال گذشته کمی کساد شده و به نظر می‌رسد جای پای آنها بسیار سست شده باشد. درست وقتی فکر می‌کردیم بلیزارد نمی‌توانست ارزش خود را پایین‌تر از ساخت بازی های موبایل ببرد، بلیزارد تصمیم گرفت وارد کار کثیف سیاست شده و خود را پیش از بیش بد نام کند. این‌ها فقط مواردی هستند که از بیرون استودیو دیده می‌شوند و داستان‌هایی که کارمندان شرکت هم از داخل نقل می‌کنند، نشان می‌دهد که جو داخلی بلیزارد تا چه حد مسموم شده است.
در طرف مقابل ما اما شاهد رشد روز افزون کمپانی Riot Games بوده‌ایم. Riot Games اخیرا در یک کنفرانس خبری از سرویس گسترده‌ی جدید از میلیون ها بازی و رسانه‌های دیجیتالی خبر داد. البته نمی‌توان پیشبینی کرد که آیا بار عظیم Riot کاملا موفق به مقصد می‌رسد یا نه، اما چیزی که مشخص است این است که در حالی که Riot بیشتر و بیشتر اوج می‌گیرد، بلیزارد هم بیشتر و بیشتر دچار لرزش می‌شود.
Bioware کم کم از یادها می‌رود
با این که بازی Dragon Age 4 عنوان بدی محسوب نمی‌شود، اما می‌توان به وضوح گفت که این بازی برای نگه داشتن نام Bioware در میان غول های بازی ساز دنیا کافی نیست. در شرایط فعلی، بیشتر اعضای قدیمی این شرکت در حال ترک آن هستند و تکلیف افرادی هم که باقی مانده اند، هنوز مشخص نیست. البته امیدواریم این پیشبینی اشتباه باشد، اما با دیدن شرایط فعلی، نمی‌توانیم چشمان خود را به روی این حقیقت ببندیم.
VR بالاخره به جایگاه واقعی خود می‌رسد
VR قرار نیست به این زودی ها و شاید هیچ وقت جای نمایشگر های معمولی را بگیرد. اگر این اتفاق بیفتد، ما شاهد ضربه‌ی سنگینی به صنعت بازی خواهیم بود و تک تک بازی های محبوب ما جلوی چشمانمان پر پر می‌شوند. جا دارد اشاره کنیم که بخش اعظم بازی کنان حتی قادر به تهیه‌ی آن با قیمت های فعلی نیستند. با این حال می‌تواند با قاطعیت گفت که این تکنولوژی تا سال 2030 خیلی خیلی محبوب تر خواهد شد. پیشبینی می‌شود که ما شاهد هدست های کاملی باشیم که قادر به شناسایی حرکات دست و پا و حتی صورت باشند.
تکنولوژی‌های Ray Tracing و 4K به استاندارد تبدیل می‌شوند
در ابتدای دهه‌ی گذشته، مردم از اینکه نمی‌توانستند نوشته های روی تلوزیون های کیفیت SD خود را بخوانند، ابراز نارضایتی می‌کردند. با گذشت زمان ابتدا تلوزیون های 1080p و پس از آن هم تلوزیون های 4K تبدیل تکنولوژی های معمول شدند. اما ما تا الان شاهد استفاده‌ی واقعی از تکنولوژی 4K در پردازش بازی‌ها نبوده‌ایم و 99% چیزی که امروزه با نام 4K می‌شناسیم، فقط تصاویری هستند که تا سایز 4K بزرگ نمایی شده‌اند. چیزی که مشخص است این است که در دهه‌ی آینده تکنولوژی 4K، رزولوشن های FHD و 2K را کنار زده و به استاندارد تبدیل می‌شود. احتمالا در پایان دهه‌ی بعدی هم شاهد ورود نمایشگر های 8K به بازار باشیم که در جایگاه امروزی 4K قرار می‌گیرند، گران قیمت و غیر ضروری.
رشد قدرت سخت افزاری کامپیوترهای خانگی کندتر می‌شود
اگر بخواهیم خوشبین باشیم، می‌توانم بگوییم که قانون مور همچنان زنده است و ما قادر خواهیم بود تا قرن های بعدی تکنولوژی پردازنده ها را جلو ببریم. اما بگذارید واقع بین باشیم. ما به یک دیوار رسیده ایم. در حقیقت ما در طول دهه‌ی گذشته به چندین دیوار برخورد کرده ایم و با سر از میان آنها عبور کرده ایم، اما به نظر می‌رسد این یکی آن قدر ضخیم باشد که راهی برای شکستن آن نداشته باشیم.
10 سال پیش یک CPU سطح بالا روی تکنولوژی 45 نانومتری و GPU ها هم روی استاندارد 55 نانومتری تولید می‌شدند. ما از آن زمان تا الان از میان 3 یا 4 مرحله‌ی دیگر هم عبور کرده ایم و پیش بینی می‌کنیم تا ده سال آینده، حداکثر از 3 مرحله دیگر هم عبور کنیم. اما نکته‌ی اصلی این است که بهبود های بین هر نسل با هر مرحله، کمرنگ تر می‌شوند. پردازنده های Core i9 9900K یا Ryzen 9 3900X امروزی قطعا ده سال بعد هم جواب خواهند داد، اما کارت های گرافیک شما تا آن زمان چندین نسل عوض خواهند کرد. چون بازی کردن با رزولوشن 4K و Refresh rate معادل 144hz چیز هایی نیستند که روی کارت گرافیک های امروزی قابل دستیابی باشند.
بازی فوق محبوب بعدی از ژانری خواهد بود که تا الان اسمش را هم نشنیده ایم
چیزی به اسم بتل رویال در سال 2010 وجود نداشت. ما تصور چیزی به نام Auto Chess را هم نمی‌کردیم. بازی های Rouglike تازه شروع به گرفتن جانی دوباره کرده بودند و بیشتر به نام Rougelite شناخته می‌شدند. اصطلاح Walking Simulator نه به عنوان تعریف و نه به عنوان انتقاد استفاده نمی‌شد. تا سال 2015 مردم به دنبال بازی هایی شبیه به سری Souls نمی‌گشتند و کوجیما هم مفهومی با نام بازی های رشته ای را مطرح نکرده بود. تنها کاری که می‌توانیم بکنیم این است که منتظر بمانیم و ببینیم انقلاب بزرگ بعدی در ژانر های بازی ها چه خواهند بود.
ما دیگر بازی های PC نخواهیم خرید
اگر شما هم PC باز باشید، احتمالا همین الان به سمت بخش کامنت ها حمله ور شده اید و قصد دارید این مقاله را به آتش بکشید. صبر کنید! مقصود از این حرف این نبود که ما قرار است بهترین پلتفرم بازی های ویدیویی را در دهه‌ی پیش رو ترک کنیم. حداقل نه تا زمانی که زنده هستیم. اما اتفاقی که در حال رخ دادن است این است که Game Pass ها در حال رشد محبوبیت هستند و پیشرفت هستند. دیر یا زود شرکت های بازی سازی و ناشران همیشه گرسنه‌ی پول، این مدل کسب درآمد را تا جایی پیش خواهند برد که حتی Netflix و Amazon Prime هم در مقابل آن هیچ باشند. آن وقت ما می‌مانیم و کاتالوگ عظیمی از بازی های که واقعا متعلق با ما نیستند و در صورت یک روز دیر شدن پرداخت حق عضویتمان، دسترسیمان به آنها قطع می شود.
دوارف‌های بازی Dwarf Fortress بالاخره متوجه می شوند که در درون یک بازی زندگی می‌کنند
سازنده‌ی این بازی، تارن آدامز اعلام کرد قصد دارد با این بازی، روایت جذابی از ماهیت وجود و موجودیت را تعریف کند و من به شخصه از همین الان تضمین می‌کنم که ما شاهد یک لحظه‌ی تاریخی Truman Show در جهان این بازی خواهیم بود. دوارف‌های این بازی همین الان هم دارای یک هوش بسیار پیچیده و عواطف بسیار واقعی هستند و چندان دور از انتظار نیست که آنها با به دست آوردن خودآگاهی، متوجه شوند که زندگی آنها در حقیقت ماهیتی غیر واقعی دارد. سوال اصلی این است که وقتی آنها به این موضوع پی ببرند، چه کار خواهند کرد.
Loot Box ها به تاریخ می‌پیوندند
با اینکه گونه‌های زیرکانه‌ی این شیوه‌ی کسب درآمد به نوعی به زندگی خود ادامه خواهند داد (مثلا پک های کارت!)، ما می‌توانیم مطمئن باشیم که این جعبه‌های رقت انگیز برای همیشه بار خود را از سرزمین بازی‌ها خواهند بست. حتی اگر فشار دولت و بازی کنان آنها را زیر خود له نکند، حماقت‌های خود ناشران این کار را می‌کند و آنها را به همان قبرستانی می‌فرستد که بسته های آنلاین در آنجا خوابیده‌اند. اما نکته‌ی ترسناک قضیه چیست؟ این که چیزی حتی بدتر جای آنها را خواهد گرفت!
Bethesda بی خیال ساخت بازی های تک نفره خواهد شد
بتسدا بالاخره در یک نقطه از دهه‌ی آینده، بازی های Elder Scrolls 6 و Starfield را منتشر خواهد کرد، اما پس از آن؟ نباید خیل تعجب کنیم اگر این کمپانی کلا قید ساخت بازی های تک نفره و مخصوصا RPG را بزند. من هیچ اهمیتی به Fallout 76 نمی‌دهم و فکر می‌کنم بیشتر بازی بازان هم همین طور هستند، اما با این حال این بازی نفرت انگیز مثل مرده ای همچنان روی زمین می‌خزد و از دست و پای بازی بازان مختلف آویزان می‌شود. با این حال می‌توان به سادگی پیشبینی کرد که بتسدا به این سادگی دست از تولید بازی های آنلاین بر نمی‌دارد و شاید بلاخره در آینده موفق به ساختن چیزی شود که حداقل بتوان نام “بازی” را روی آن گذاشت. وقتی این اتفاق بیفتد، باید با بازی های RPG تک نفره‌ی این شرکت خداحافظی کنید.
لینک کوتاه:
