همان صنعتی که به ما فناوری های انقلابی مانند گوشی‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی داده است، مسئول برخی از مهم‌ترین مشکلات زیست محیطی و تغییرات آب و هوایی است.
به گزارش کالاسودا و به نقل از venturebeat، برای بیشتر مردم، فناوری دیجیتال یک راه حل است، نه یک محرک برای تغییرات آب و هوایی.
فناوری و تغییرات آب و هوایی
از شهرهای هوشمند و کشاورزی گرفته تا چشم انداز زنجیره‌های تامین بسیار کارآمد مجهز به هوش مصنوعی، این ایده که فناوری دیجیتال به عنوان نوشدارویی برای حل مشکلات زیست محیطی در نظر گرفته می‌شود؛ همیشه بر سر زبان‌ها است.
اما کمتر به این موضوع پرداخته می‌شود که این فناوری‌ها در برخی موارد خود باعث ایجاد مشکلات زیست محیطی خواهند شد.
سراب وعده‌هایی که فناوری به ما می‌دهد
خطر این است که وعده‌های فناوری دیجیتال می‌تواند نقش آن‌ها را در مشکلات آب و هوایی مخفی کند.
انتشار گازهای گلخانه ای از بخش ICT در حال حاضر با انتشارات این گازها در صنعت هواپیمایی یکسان است.
این امر نه تنها برای شرکت‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات، بلکه برای همه رهبران فناوری و سرمایه‌گذاران در سراسر جهان یک معضل ایجاد می‌کند.
به طور مثال تقریباً 80٪ از تمام تحقیقات هوش مصنوعی بر روی دقت هوش مصنوعی متمرکز شده که شدت انرژی آن را افزایش می‌دهد، در حالی که تنها 20٪ روی کارایی هوش مصنوعی است.
البته مطالعات نشان می‌دهد که سهم ICT در انتشار کربن جهانی در دهه گذشته به دلیل نوآوری‌ها ثابت مانده است. با این حال این حد از آلودگی وجود دارد.
این شرایط باید به عنوان یک فراخوان روشن برای رهبران فناوری باشد.
بنابراین رهبران باید قبل از ایجاد یک فناوری در مورد سؤالات مهمی فکر کنند، مانند:
- آیا تقاضا هزینه تحقق را توجیه می‌کند؟
- آیا در وهله اول نیاز به فناوری وجود دارد؟
- آیا پایداری هدف کلیدی توسعه اپلیکیشن است؟
- آیا تمام پیامدهای پایداری، از جمله اثرات منفی فناوری، در نظر گرفته شده است؟
لینک کوتاه:
