پیشروی توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) ادامه دارد و افراد مشهور، اینفلوئنسرها، هنرمندان و موسیقی‌دانان برای سرمایه‌گذاری روی این دارایی‌های دیجیتال جدید علاقه‌مند شده‌اند.
به گزارش کالاسودا و به نقل از venturebeat، در این میان، یک مشکل جدی وجود دارد که اغلب مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
طرفداران NFT ادعا می‌کنند که قراردادهای هوشمند برای کنترل و قدرت بیشتر سازندگان بر محتوای خود طراحی شده است. آن‌ها ادعا می‌کنند که این قراردادهای هوشمند به گونه‌ای طراحی شده که هر بار که NFT تغییر می‌کند و به فروش می‌رسد، سازنده اصلی سهم عادلانه‌ای از درآمد را دریافت می‌کند.
اگرچه این قانون روی کاغذ عالی است، اما در دنیای واقعی به گونه‌ی دیگری است.
جف گلوک، مدیر آزمایشگاه CXIP، معتقد است مشکل ساختار حق امتیاز NFT این است که بازار به گونه‌ای طراحی نشده که با بازارهای مختلف سازگار باشد و قراردادهای هوشمند نمی‌توانند با هم ارتباط برقرار کنند.
در تأیید این دیگاه بهتر است بدانید بیشتر توکن‌های غیرقابل تعویض مبتنی بر ERC-721 هستند. بنابراین، هنگامی که یک هنرمند برای اولین بار اثر خود را می‌فروشد، از فروش اولیه درآمد کسب می‌کند.
اگر خریدار اول توکن را در بازار ثانویه‌ای مانند Rarible با دو، سه، پنج یا ده برابر قیمت اصلی بفروشد، هنرمند اصلی هرگز هیچ پاداشی را در قالب حق امتیاز به دست نمی‌آورد.
سازنده اصلی نمی‌تواند مانع از فروش NFT خود در سایر بازارهای رقیب شود.
راه‌حل مشکل حق امتیاز NFT ها
پاسخ واضح اکوسیستم NFT برای این مشکل، یک استاندارد توکن جهانی است که در سراسر بازارها وجود داشته باشد.
این اکوسیستم تضمین می‌کند که حق امتیاز، صرف نظر از بازار یا زنجیره بلوکی که تراکنش‌های بعدی در آن رخ می‌دهد، همیشه با خالق اصلی به اشتراک گذاشته می‌شود.
با این حال، با توجه به رقابت سخت بین بازارهای NFT، ایجاد یک استاندارد احتمالاً دست نیافتنی خواهد بود.
راه دیگر در قابلیت‌های قراردادهای هوشمند نهفته است. با تکامل فناوری NFT، قراردادهای هوشمند می‌توانند تضمین کنند که حق امتیاز حاصل از فروش‌های آتی به خالق اصلی نیز منتقل می‌شود.
لینک کوتاه:
