طبق ویکیپدیا، متاورس یک فضای اینترنتی به عنوان یک دنیای مجازی واحد، جهانی و همهجانبه است که با استفاده از واقعیت مجازی و هدستهای واقعیت افزوده استفاده میشود؛ اما این دنیا را چه کسی اداره میکند.
به گزارش کالاسودا و به نقل از venturebeat، مفهوم رایج “فضای مجازی” پیش از این نیز استفاده میشد و همیشه “یک فناوری دیجیتال به هم پیوسته گسترده است که قدمت آن به دهه اول انتشار اینترنت بازمی گردد”.
اما آیا تنها تفاوت آن در این نیست که به جای وصل کردن یک جک استریو به پشت سر، از عینک و گوشی استفاده میکنیم؟
این اکوسیستمهای دیجیتالی کوچک مانند The Sandbox، Cryptovoxels، و بسیاری دیگر باید با پروتکلهایی طراحی شوند که به آنها اجازه میدهد با یکدیگر ارتباط داشته باشند و به صورت همزمان، در واقعیت مجازی بزرگتر ارتباط برقرار کنند.
کاربران باید دفتر مجازی خود را در یک متاورس باز کنند و از طریق آواتار خود به طور یکپارچه حرکت کنند، جایی که بازی مورد علاقه آنها یا شاید بانک موردنظرشان وجود دارد.
حال این سوال مطرح میشود که این پروتکلها چگونه به وجود میآیند؟ چگونه نوشته خواهند شد و چه کسی آنها را خواهد نوشت؟
با ظهور 5G، فناوری که نوید سرعت دانلود تا 10 گیگابیت در ثانیه را میدهد، راههای متعددی برای دسترسی به متاورس وجود خواهد داشت.
این روشها به ناچار مشابه خرید کابلهای شارژ متفاوت در برندهای مختلف است که شرایطی ایجاد می کند که هر کاربر از برند مورد نظر خرید کند.
بنابراین کاربران را به خدمات غیرضروری و برند دیگر وابسته میکنند.
اکنون باید به پروتکلهای فضای مجازی و مهمتر از آن، توسعه نیروی کار مرتبط برای پیادهسازی این پروتکلها توجه شود.
در حال حاضر، ما در دنیایی زندگی میکنیم که در آن پلتفرمهای Web2 به لاگین، گذرواژه، سؤالات امنیتی و/یا کدهای یکبار مصرف پیامک نیاز دارند تا تأیید کنند که کاربران مجاز هستند.
این دنیای Web2 به وضوح مبتنی بر ورود و رمز عبور است. اما آینده Web3 و فراجهان به طور ایده آل توسط بلاک چین هدایت خواهد شد.
اما چه کسی این پورتالها را مدیریت خواهد کرد و چگونه مدیریت خواهند شد؟
چه نوع دانش برنامه نویسی در متاورس مورد نیاز خواهد بود؟
این مجموعه مهارتها در حال حاضر به طور شگفت انگیزی در عرضه محدود هستند. آیا متاورس ها به یک معماری انتقال داده کاملاً جدید نیاز دارند؟
همچنین میکروسرویسها، پلتفرمهای منبع باز و سیستمهای هوش مصنوعی (AI) باید در نظر گرفته شوند.
چگونه این فناوریها و فناوریهای نوظهور جدید در فراجهانهای چندگانه جا میشوند؟
آیا به نوآوری و پیشرفت جدی در چیپست ها نیاز خواهیم داشت؟
قدرت محاسباتی؟ کوانتوم در کجا جای میگیرد؟ رمزارزها و NFT چگونه ادغام خواهند شد؟
این چالشها ممکن است غیرقابل حل به نظر برسند. آنها بدون شک نیاز به سرمایه گذاری عظیمی برای توسعه معماری متاورس یکپارچه دارد.
دستگاه فکس 9.6 کیلوبیت بر ثانیه و فلاپی دیسک را در نظر بگیرید. سپس Windows for Workgroups آمد و در نهایت، اینترنت به مقیاس جهانی رسید.
این نوآوری با ظهور گوشیهای هوشمند و میلیونها اپلیکیشن همراه شد.
اکنون، پس از افزایش فناوری رباتی، هوش مصنوعی و سایر پارادایمهای محاسباتی جدید، شاهد ظهور یک جنبش جهانی به نام فناوری بلاک چین هستیم که مملو از ایدهها، پروتکلها و محصولات است.
لینک کوتاه: