در این مقاله، تاثیر شبکه‌های اجتماعی روی نحوه‌ی عکس العمل و ترسمان از ویروس کرونا را بررسی خواهیم کرد.
به گزارش کالاسودا و نقل از مجله‌ی TIME، به دستور دولت، برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا، مدارس مختلفی در کشور‌های مختلف دنیا تعطیل شده اند.
تعطیلی مدارس، بازار بحث و گفت و گو‌ها را در سطح شبکه‌های اجتماعی، حسابی داغ کرده است.
عده ای از مردم، بابت این تصمیم از دولت تشکر کرده اند. این در حالی است که عده ای دیگر، این تصمیم را زیاده روی می‌دانند.
چنین بحث و گفت و گو‌هایی، تنها یکی از راه‌هایی است که رسانه‌ها از طریق آن، نحوه‌ی برخورد ما را با چنین شرایطی شکل می‌دهند.
در سال‌های گذشته و به هنگام شیوع بیماری‌هایی مثل SARS و MERS، شبکه‌های اجتماعی مثل توییتر و فیسبوک به شکل امروزی گسترده و بزرگ نبودند.
اما امروزه به لطف همه گیر شدن این شبکه‌ها، ویروس کرونا اکنون دیگر عاملی ناشناخته نیست و شما می‌توانید همه نوع اطلاعاتی را در مورد این ویروس، از زبان کارشناسان بشنوید.
با وجود تمام مزایای همه گیر شدن شبکه‌های اجتماعی و نشر مستقیم اخبار، دو مشکل اساسی بیش از پیش خودنمایی می‌کنند.
اولین مشکل، فراهم شدن بستری برای گسترش آمار و اطلاعات غلط و گمراه کردن مردم است.
دومین مشکل هم این است که هجوم سیل عظیم اطلاعات در مورد این بیماری، بیشتر باعث استرس و ترس عمومی می‌شود.
در وضعیت ایده ئال، شبکه‌های اجتماعی به ما امکان برقراری ارتباط با انسان‌هایی در نقاط مختلف دنیا را می‌دهند.
در این شرایط، کارشناسان اطلاعات علمی صحیح را در اختیار عموم قرار می‌دهند. کاربران هم بدون هیچ واسطه ای این اطلاعات را دریافت کرده و به بحث در مورد آنها می‌پردازند.
چنین بحث‌هایی باعث افزایش اطلاعات عمومی مردم و در نتیجه، کاهش نرخ ابتلا به بیماری می‌شوند.
با وجود اینکه در شرایط ایده ئال، همه چیز به نظر خوب و منطقی به نظر می‌رسد، فراموش نکنید که دنیای واقعی همیشه ایده ئال نیست.
در دنیای واقعی، به ازای هر کارشناس و فرد مسئول که سعی در پخش اطلاعات صحیح را دارد، هزاران کاربر نا آگاه و یا بیمار هم وجود دارند که تمام تلاش خود را برای پخش شایعات و اطلاعات غلط، می‌کنند.
این کاربران، تمام معادلات را بر هم می‌ریزند و کل چرخه را مصموم می‌کنند.
با گسترش اطلاعات غلط، حتی از بالاترین سطوح دولت‌های دنیا، کارشناسان اطلاعات بر یک نکته، تاکید بیشتری دارند.
آن هم این که افرادی که به اطلاعات صحیح دسترسی دارند، باید تمام سعی خود را برای بهتر شنیده شدن، بکنند.
البته عمل به این حرف کار چندان ساده ای نیست.
در نظر داشته باشید که الگوریتم‌های اینترنت و سلیقه‌های مردمی، همیشه پیرامون اخبار پر سر و صدا جمع می‌شوند. از طرفی چه اخباری پر و صدا تر از اخبار و اطلاعات غلط؟
اینجاست که افرادی که اطلاعات غلط پخش می‌کنند، با استفاده از احساسات عمومی، همیشه در مرکز توجه قرار می‌گیرند.
همین موضوع هم کار را برای پخش اطلاعات صحیح توسط کارشناسان واقعی، سخت تر می‌کند.
نکته‌ی مهم دیگر این است که پخش کردن اطلاعات صحیح هم با مشکلات خاص خود طرف است.
بسیاری از مردم با دیدن تصاویر مکان‌هایی مثل چین و ایتالیا، دچار استرس و وحشت شدیدی می‌شوند.
درست است که این تصاویر ساختگی نیستند و درست است که احتمال پیش آمدن چنین وضعی در هر نقطه ای از جهان وجود دارد، اما مردم نباید کنترل خود را از دست بدهند.
از دست دادن کنترل به وحشت عمومی و قحطی اقلام بهداشتی منجر خواهد شد. موردی که هم اکنون در بسیاری از کشور‌ها شاهد آن هستیم.
با تمام این وجود، کارشناسان فکر می‌کنند مقدار کمی از ترس، برای کنترل بیماری ضروری است.
ترس باعث می‌شود مردم این بیماری را جدی تر گرفته و به توصیه‌های پزشکی عمل کنند.
آمار و ارقام رشد بیماری، منبع مهم ایجاد ترس در مردم محسوب می‌شوند. ترسی که شاید ناخوشایند و حتی مخرب باشد، اما تا حدی ضروری محسوب می‌شود.
لینک کوتاه:
