وقتی فضانوردان استاد زبان چینی می شوند

0
476

کالاسودا_فضانوردان همیشه به دنبال زبان آموزی هستند. اما شاید برای شما عجیب باشد اگر بدانید زبان چینی جزو برترین زبان هایی است که توسط فضانوردان آموخته می شود.

در حال حاضر، آمریکا و روسیه تنها کشورهای بزرگ فضایی نیستند. شاید به همین علت هم باشد که فضانوردان به دنبال یادگیری زبان چینی هستند، چرا که کشور چین نیز در این زمینه تلاش بسیاری کرده است.

حتی فضانوردانی که قصد داشته باشند، به سفرهای فضایی بین المللی بروند و با فضانوردان کشورهای برتر تعامل کنند بهتر است به زبان چینی نیز مسلط شوند.

جالب است بدانید، مدتی پیش در جریان یک تمرین طی سال گذشته در یک مرکز آموزشی تازه تأسیس در شهر ساحلی یانتای برنامه ای فضایی اجرا شد که با حضور فضانوردان چینی به ثمر رسید.

در واقع با وجود اینکه سایر سازمان‌های فضایی تمرین‌های ویژه‌ای برای ایجاد روحیه گروهی در میان فضانوردان دارند تا بهتر با یکدیگر همکاری کنند، چینی‌ها رویکرد اساسی‌تری را اتخاذ کرده‌اند.

فضاپیمای “شنزو” چین که اولین بار در سال ۲۰۰۳ یک فضانورد را به مدار زمین برد، برای حضور سه خدمه طراحی‌شده است. فناوری‌اش بر اساس فضاپیمای روسیِ “سویوز” (Soyuz) ساخته‌شده و بسیار مشابه آن است. اما سویوز پنجاه سال است که فضانوردان را به فضا می‌رود و بر اساس موشکی طراحی‌شده که در اوایل عصر فضانوردی ساخته شد. اما فناوری شنزو متعلق به قرن ۲۱ است.

بر همین اساس است که فضانوردان غیر چینی، در حال یادگیری زبان ماندارین هستند. او می‌گوید: “زبانمان خوب شده اما هنوز نیاز به تمرین زیادی داریم.” مورر می‌گوید معنای نامش به زبان ماندارین “اسب بهشت” است.

این روزها آمریکا به همکاری با چین درزمینه فضانوردی روی خوش‌نشان نمی‌دهد حتی در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS). اما Esa برای اجرای پروژه‌ها و آموزش فضانوردان خود را محدود نمی‌کند.

چین اولین ایستگاه فضایی خود را تا سال ۲۰۲۳ راه‌اندازی می‌کند. همچنین مأموریت روباتیک این کشور برای دسترسی به بخش دور افتاده ماه در اواخر سال جاری کلید می‌خورد. بنابراین می‌توان گفت حفظ روابط با آمریکا و روسیه و درعین‌حال همکاری با ابرقدرت جدید در عرصه فضایی، تصمیم هوشمندانه‌ای از سوی Esa بود.

چین اخیراً با دفتر امور خارجه سازمان ملل توافق‌نامه‌ای برای ایستگاه فضایی جدید خود و تحقیقات بین‌المللی امضاء کرد. این توافق شامل پرواز فضانوردان نیز می‌شود؛ چیزی شبیه به برنامه “اینترکسموس” شوروی در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ که در آن فضانوردان کشور متحد (مغولستان، کوبا، افغانستان و سوریه) به ایستگاه فضایی روسیه پرواز کردند.

به دلیل سیاست‌های دیپلماتیک دولت فعلی آمریکا، بعید است ناسا به این زودی‌ها با برنامه فضایی چین همکاری کند. اما در دراز مدت امکان این همکاری وجود دارد؛ زیرا هر دو کشور به فتح نقطه‌ای دورتر در ماه درنهایت به اکتشاف انسانی مریخ فکر می‌کنند. سؤال این است که آیا قدرت‌های فضایی فعالیت‌های خود را به‌عنوان رقیب ادامه می‌دهند یا درنهایت مجبور به همکاری باهم می‌شوند؟