این روزها با سرعت بالای پیشرفتهای تکنولوژیک، خیلی ها نگران آن هستند که استفاده از هوش مصنوعی و رباتها، باعث اتوماتیک شدن بسیاری از مشاغل و در نتیجه بازنشسته شدن افراد شاغل در این حرفه ها بشود.
تحقیقاتی هم در این زمینه انجام شده و طبق پیش بینی ها تا 20 سال دیگر بین 40 تا 50% از مشاغل در آمریکا به صورت اتوماتیک و توسط هوش مصنوعی و رباتها انجام خواهند شد. و بدین ترتیب بسیاری از افراد نگران آن هستند که این ماجرا منجر به بازنشستگی شان شود.
طبق تحقیقات به عمل آمده در مرکز آکسفورد، 47% از کارگران آمریکایی به احتمال زیاد تا 20 سال دیگر و به خاطر اشغال شدن جایگاهشان توسط رباتها، شغلشان را از دست خواهند داد.
آیا این زمان تغییر خواهد کرد؟
درطول دهه ها و سده های اخیر انقلابهای صنعتی دنیا را تحت تاثیر خود قرار دادند که دراینجا به صورت تیتروار به آنها اشاره خواهیم کرد:
1- اولین انقلاب صنعتی: تولید مکانیکی و بخار: سده های 1700 و1800
2- دومین انقلاب صنعتی: تولید برق: سال1870 تا 1914
3- سومین انقلاب صنعتی: انقلاب دیجیتال: دهه 1980
4- چهارمین انقلاب صعنتی: هوش مصنوعی و رباتها، شبکه ها، بیوتکنولوژی، اینترنت اشیا: امروزه
بارها پیش آمده که شغلهای زیادی از بین رفته اند ولی افراد شغلهای جدیدی ایجاد کرده و درنهایت و با وجود اختلالهای ابتدایی، تعداد افراد زیادی مشغول به کار شده اند. اما این بار وضعیت متفاوت به نظر می رسد.
از آنجا که اتوماسیون و خودکارسازی و البته جهانی شدن رشد بیشتری می کند، سهم تولید ناخالص ملی که نتیجه کار و تلاش است، کاهش پیدا می کند و درعین حال سهم سرمایه ها بیشتر می شود. بدین ترتیب شاید بهتر باشد که سرمایه گذار باشیم تا یک کارگر (مگر آنکه مهارتهای خاصی داشته باشیم.)
هرهفته در اخبار، تیترهایی در مورد معرفی توانایی های جدید هوش مصنوعی و رباتها منتشر می شود:
- خودرو و کامیون هایی که به راننده نیاز ندارند
- خودکار شدن تحقیقات حقوقی
- خریدهای اینترنتی که جایگزین خریدهای حضوری یا دلیوری می شوند
- مقالات جدید خلق شده توسط هوش مصنوعی
- رباتهایی که می توانند درها را باز کرده وکارهای مختلفی انجام دهند.
آیا ترس ما از بیکار شدن توسط هوش مصنوعی و رباتها بیجاست؟
پاسخ برخی از متخصصان به این سوال مثبت است. کن گلدبرگ ، پروفسور رباتیک در دانشگاه یو.سی برکلی و اریک برور، یکی از مدیران ارشد گوگل و استاد علوم کامپیوتری دانشگاه یو.سی برکلی اخیرا پادکستی درمورد اتوماسیون هوش مصنوعی و آینده مشاغل داشتند.
هردوی آنها براین باورند که نگرانی ها در مورد اینکه آیا بهره گیری از هوش مصنوعی وتکنولوژی رباتیک به معنای نابودی بسیاری از مشاغل می شوند یا خیر، نگرانی اغراق آمیزی است. نتیجه یک تحقیق دراین باره بدین ترتیب است:
- درسال 2023، یک کامپیوتر 1000 دلاری توان پردازش کردن مغز یک انسان را دارد
- درسال 2030، تکینگی رخ خواهد داد و استفاده از هوش مصنوعی ظهور گسترده ای خواهد داشت
- درسال 2050، یک کامپیوتر 1000 دلاری قدرت پردازش تمام مغز انسانها را خواهد داشت.
کن گلدبرگ براین باور است که به جای آنکه نگران تکینگی قریب الوقوع باشیم، بیشتر باید بر مفهوم چندگانگی تمرکز کرد:
یعنی ترکیبی از همکاری افراد و ماشین ها برای حل مشکلات و ارائه ایده های خلاقانه. او همچنین مقاله ای را برای اکونومیست نوشته که در آن به این ماجرا پرداخته که شاید هوش مصنوعی بد نباشد و منافع خوبی برای کارگرها داشته باشد.
هر دوی این پروفسورها امیدوار هستند که در آینده همه افراد بتوانند سریعتر مهارتها را بیاموزند و زندگی متنوع تر و غنی تری داشته باشند. اریک برور دراین باره گفته:« من حس می کنم که فرزندان ما درشرایطی رشد خواهند کرد که توقع دارند که هرکاری را در هرزمانی که دلشان می خواهند انجام بدهند و این قدرت خیلی بزرگی است.»
اگر هنوز نگران آن هستید که با پیشرفت تکنولوژی مجبور به بازنشستگی زودهنگام شوید، شاید بهتر باشد که دیدگاهتان را عوض کنید.
خبر خوب این است که افراد باهوش هرروز تلاش می کنند تا با به کار گیری تکنولوژی راهکارهای بهتری برای افراد بیابند تا بتوانند مشکلات بزرگ را در سراسر دنیا و در تمام صنایع حل کنند.
با ما در صفحه اینستاگرام و تلگرام کالاسودا به روز باشید
لینک کوتاه:
